Print Friendly, PDF & Email

Με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό στη Unicef Ελλάδας

Του σάπιου δέντρου, σάπιοι οι καρποί και μόνο σάπιοι!
Η «φιλανθρωπία» τους και η φιλανθρωπία μας!

Αφιερωμένο σε όσους επιμένουν να εκπλήσσονται με τέτοια «πρωτοφανή» σκάνδαλα που διαρκώς επαναλαμβάνονται…

Του σάπιου δέντρου, σάπιοι οι καρποί. Και μόνο σάπιοι.

Με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό στη Unicef Ελλάδας

Πάντοτε απέναντι σε όλους τους φιλάνθρωπους, ανεξάρτητα από τις προθέσεις τους, είχα μια αυθόρμητη επιφύλαξη, τόσο ως προς τις πρακτικές όσο και ως προς την κοσμοαντίληψή τους.

Είναι τουλάχιστον αντιαισθητικές οι «καλοφτιαγμένες», δήθεν προσηνείς, κυρίες της ανώτερης κοινωνίας που διοργανώνουν εσπερίδες, γκαλά, λαχειοφόρους ή παρόμοιες εκδηλώσεις, προκειμένου να συγκεντρώσουν χρήματα για να τα διαθέσουν στους βασανισμένους αυτού του κόσμου.

Πόσο θράσος έχει η πηγή της εξαθλίωσης ώστε να οργανώνει προσπάθεια «σωτηρίας»  των εξαθλιωμένων;

Εξίσου αποκρουστικοί είναι οι εναλλακτικοί, δήθεν ανατρεπτικοί, ακτιβιστές που θέλουν να θεραπεύσουν τις εκδηλώσεις σήψης ενός ιστορικά ξεπερασμένου κοινωνικού συστήματος «αποκαλύπτοντας» αυτό που όλοι ξέρουμε:

Οτι η σήψη έχει πάρει πλέον όλες τις πιθανές μορφές και εκδηλώνεται με όλους τους δυνατούς τρόπους.

Πόση ανωριμότητα έχουν όσοι καταγγέλλουν τα συμπτώματα ώστε να κρύβουν –ηθελημένα ή αθέλητα– την αιτία;

Ολοι μαζί μπορούμε
Με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό στη Unicef Ελλάδας

Απόλυτα όμως εμετικές είναι οι εθελοντικές δράσεις, δήθεν αλτρουιστικές, όπως το ξεδιάντροπο «Ολοι μαζί μπορούμε», που ουσιαστικά καλούν σε συμφιλίωση των θυμάτων με τους δημίους.

Πόση αναίδεια έχουν οι κήρυκες της συμφιλίωσης ώστε να κρύβουν ότι μπορέσαμε, μόνο όταν δεν ήμαστε όλοι μαζί, όταν ο διαχωρισμός ήταν απόλυτος και η σύγκρουση ανελέητη;

Λένε φιλανθρωπία και εννοούν την προσφορά επιβίωσης του πλούσιου στο φτωχό –Ναι, αλλά ποιος τον καταδίκασε στη φτώχεια;

Λένε φιλανθρωπία και εννοούν τη φιλεύσπλαχνη ματιά του «ανώτερου» στον «κατώτερο» –Ναι, αλλά πώς γίνεται κορυφή χωρίς βάση;

Λένε φιλανθρωπία και εννοούν την ευγνωμοσύνη του σκλάβου στον αφέντη –Ναι, αλλά υπάρχει ο δεύτερος χωρίς τον πρώτο;

Λένε φιλανθρωπία και εννοούν το «αδέρφωμα» του θύματος με το θύτη –Ναι, αλλά πώς να συναδελφωθεί κάποιος με το δήμιο του, χωρίς να χάσει την υπόστασή του;

Λέμε φιλανθρωπία και εννοούμε τον εξανδραποδισμό του φτωχού από τον πλούσιο.

Με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό στη Unicef Ελλάδας

Λέμε φιλανθρωπία και εννοούμε την υποταγή του κατώτερου στον ανώτερο.

Λέμε φιλανθρωπία και εννοούμε την υποδούλωση του σκλάβου στον αφέντη.

Λέμε φιλανθρωπία και εννοούμε την παράδοση του θύματος στο θύτη.

Ζουν –και δουλεύουν– για να διαιωνιστεί η φιλανθρωπία τους και να είναι τίτλος τιμής. Ο καιρός αυτός είναι ο δικός τους καιρός.

Ζούμε – και δουλεύουμε – για τη στιγμή που η φιλανθρωπία θα σημαίνει την έσχατη προσβολή. Η στιγμή αυτή είναι η δική μας στιγμή.

Και θα έρθει.

«Μπαμπέφ»*

_____________________________

Καλούν σε «πατριωτικό» έρανο για τον πόλεμο που έρχεται[*]. Το ψευδώνυμο «Μπαμπέφ» προς τιμή του Φρανσουά-Νοέλ Μπαμπέφ (1760–1797). Γάλλος επαναστάτης, αρχικά Ιακωβίνος και μετά ουτοπιστής – σοσιαλιστής του 19ου αιώνα.

Διεκδίκησε την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας και την πλήρη πολιτική και οικονομική ισότητα όλων των πολιτών, γι’ αυτό και ο ίδιος αποκλήθηκε μετά θάνατον «Προμηθέας του Προλεταριάτου».

(Visited 641 times, 1 visits today)