Casting για το έργο «κυβερνητική εναλλαγή»
Νέα επεισόδια στο σίριαλ αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος. Η αστική τάξη κάνει casting για το έργο «κυβερνητική εναλλαγή» και στον διάδρομο συνωστίζονται παραμυθάδες, μάγοι, ψευτο-θαυματουργοί και πολιτικοί κομπογιαννίτες.
Ο καθένας με μια διαφορετική συνταγή …εξανθρωπισμού του βάρβαρου καπιταλισμού, «δίκαιης κατανομής του πλούτου», «δημοκρατικού καπιταλισμού» και πάει λέγοντας. Τσίρκο κανονικό. Αλλά η παράσταση δεν κόβει εισιτήρια… Μέχρι και σκελετούς από την ντουλάπα βγάζει η αστική τάξη, για το rebranding του συστήματος που ζέχνει.
«Φυσάει» η ομάδα Τσίπρα… Όλοι τους πετυχημένοι επιστήμονες, έτοιμοι να προσφέρουν τις γνώσεις τους για να σωθεί η χώρα! Βαρύγδουπα βιογραφικά, για να φτιάχνεται κλίμα ότι:
«Εμείς ξέρουμε καλύτερα από τους άλλους τι έχει ανάγκη η πατρίδα».
Αστεία πράγματα (για να μην πούμε τίποτα χειρότερο). Κάποτε ήταν της μόδας οι «τεχνοκράτες» (βλέπε «άνθρωποι της αγοράς») που θα …έβαζαν τάξη στην οικονομία. Τους «εφηύρε» το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ, τους υιοθέτησε η ΝΔ και ορισμένοι μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Τόσο πολύ «σώθηκε» η οικονομία, που πέρασε τη μεγαλύτερη καπιταλιστική κρίση στη σύγχρονη Ιστορία της! Από την οποία βέβαια ανέκαμψε, αλλά ο λαός έμεινε στα ίδια και χειρότερα… Πέτυχαν στην αποστολή τους οι «τεχνοκράτες», που ήρθαν να αντικαταστήσουν το «γερασμένο» και «χρεοκοπημένο» πολιτικό προσωπικό…
Για πολλούς της λίστας Τσίπρα, οι γνώσεις και τα πτυχία τους δοκιμάστηκαν στην πράξη, αφού υπήρξαν στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. `Η μέλη των επιτελείων που παζάρευαν με τους «θεσμούς» πόσο πιο πάτο θα πιάσει η ζωή του λαού και πόσο πιο ταβάνι θα ακουμπήσει η εμπλοκή στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια.
Εκεί κρίνεται η «επιστημοσύνη» του καθενός και όχι στους τίτλους – σιδηρόδρομο που κουβαλάει.
Το ίδιο ισχύει βέβαια για την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα. Την «dream team» των συμβούλων έχει ο Μητσοτάκης για να τελειώνουν οι μισθοί στις 15 του μήνα, το 13ωρο να ενταφιάζει ακόμα και την υποψία για 8ωρο (πόσο μάλλον για 7ωρο – 35ωρο) και στα νοσοκομεία να μπαινοβγαίνουν ασθενείς – πελάτες.
Άλλωστε, από την ίδια «αγορά» ψωνίζουν όλοι. Τυχαία βρέθηκε σύμβουλος του Ανδρουλάκη να παινεύει τον Μητσοτάκη και τον Δένδια; Κατά λάθος βρέθηκε στο επιτελείο του πρωθυπουργού ο πρώην ΠΑΣΟΚος σύμβουλος σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής;

Κι όπως όλοι συμφωνούν, ειδικά στα ζητήματα της «ελληνοτουρκικής προσέγγισης» με ευρωατλαντική ομπρέλα, αναβιώνει όλη η ατζέντα των «διερευνητικών επαφών» επί κυβέρνησης Σημίτη.
Αυτήν προωθεί η κυβέρνηση, αυτήν εκθειάζουν και κάποιες …αυθεντίες επί των διεθνών σχέσεων που συμμετέχουν στην ομάδα Τσίπρα, με ένα σεντούκι τίτλους και πτυχία. Οπότε, τι άλλο να κάνει ο λαός από το να κουμπώνεται και να προετοιμάζεται για ακόμα πιο επικίνδυνες εξελίξεις;
Η καραμέλα των «νέων» και «άφθαρτων» σωτήρων έχει λιώσει και δεν είναι εύκολο να πιάσουν κορόιδο τον λαό με φτιασιδώματα στην πολιτική που σάπισε.
Οι σιδερένιοι νόμοι του καπιταλισμού, η βαθιά εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους πολέμους, τα συμφέροντα (και οι ανταγωνισμοί) της αστικής τάξης και των διεθνών συμμάχων της, αυτά είναι που χαράσσουν την πραγματική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην πολιτική όλων των κομμάτων και όχι τα πρόσωπα, τα πτυχία και οι …προθέσεις.
Κι εδώ ο διαχωρισμός είναι αμείλικτος: `Η με τα μονοπώλια και τα κέρδη τους, ή με τον λαό και τις σύγχρονες ανάγκες του!
Στη μια μεριά βρίσκονται όλες οι εκδοχές και τα κόμματα της αστικής πολιτικής που δοκιμάστηκε, και το μόνο που πετυχαίνει είναι να ανακυκλώνει τα αδιέξοδα για τον λαό.
Στην άλλη βρίσκεται το ΚΚΕ και η διέξοδος που περνάει μέσα από τη σύγκρουση με το κεφάλαιο, τη στρατηγική του, τα κόμματα και τις συμμαχίες του.
Όχι σε κάποιο μακρινό μέλλον, αλλά τώρα! Στις καθημερινές μάχες για να μπουν εμπόδια, να πάρει ανάσα ο λαός.
Σήμερα χτίζονται οι προϋποθέσεις της αντεπίθεσης, για να ξεπατωθεί από τη ρίζα το σύστημα που διαλύει τις λαϊκές ανάγκες. Αυτό που «ποτίζουν» η αστική τάξη και οι κάθε λογής (παλιοί και νέοι) «σωτήρες», με τους «συμβούλους» και τα επιτελεία τους.

Σεμινάρια πολεμικής προετοιμασίας
«Να διαβάζουμε και βιβλία για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και γιατί δεν ήταν έτοιμες οι δημοκρατίες και πώς η αδυναμία προκαλεί την επιθετικότητα. Εγώ διαβάζω και τέτοια βιβλία γι’ αυτή την ιστορική περίοδο».
Αυτά έλεγε τις προάλλες στη Βουλή ο επίτροπος που ήρθε να παρουσιάσει τον προϋπολογισμό της ΕΕ για την περίοδο 2028 – 2034.
Μετά το …σεμινάριο πολεμικής προπαρασκευής (όπως εξελίχθηκε η παρουσίαση), μοίρασε και τη σχετική βιβλιογραφία. Για να μη λέει κανείς μετά ότι δεν πρόσεχε στην παράδοση…
«Θέλουμε να επενδύσουμε περισσότερο στην ανταγωνιστικότητά μας, την ασφάλεια και την άμυνα, διότι αυτός είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε»,
είπε ακόμα ο επίτροπος. Μόνο που αυτός ο κόσμος έχει όνομα…
Είναι ο καπιταλιστικός κόσμος, που στο DNA του είναι γραμμένος και ο πόλεμος. Όχι ως «παρέκκλιση», αλλά ως κανονικότητα του κεφαλαίου. Δεν είναι διακοπή της (ιμπεριαλιστικής) ειρήνης, αλλά συνέχειά της με άλλα μέσα…
Οπότε ναι, «αυτός είναι ο κόσμος που ζούμε». Κι αυτόν τον κόσμο πρέπει να ανατρέψει με την πάλη του ο λαός για να απαλλαγεί από τον πόλεμο, την εκμετάλλευση, τη φτώχεια. Από τα παράσιτα που τον στύβουν σαν λεμονόκουπα για τα κέρδη και τώρα ετοιμάζονται να τον στείλουν σαν …σφαχτάρι στα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών μαχών.

Υποψιαζόμαστε λοιπόν ότι η βιβλιογραφία που μελετάει ο επίτροπος τον έχει «ψυλλιάσει» και για άλλα πράγματα γύρω από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Όπως ότι οι λαοί, όταν αποφασίσουν να βγουν στο προσκήνιο, καμιά δύναμη δεν μπορεί να τους σταματήσει. Και πως είναι αυτοί που θα πουν την τελευταία λέξη, γράφοντας νέες λαμπρές σελίδες στην Ιστορία της ταξικής πάλης!
Από τη στήλη «Σφήνες»
Πηγή: Ριζοσπάστης