Καλή χοντροπετσιά!
Προλαβαίνω να πω «Καλό μήνα»… ναι;
Λοιπόν, πήγα να πάρω κάτι αποτελέσματα εξετάσεων από ιδιωτικό διαγνωστικό.
Μπαίνω… Κάποιοι περίμεναν με μάσκες, άλλοι χωρίς…
Στα ταμεία μπροστά η εμπειρία. Το σαλόνι αναμονής τσαντίρι! Κυριολεκτικά!
Δύο γυναίκες που τις λέμε «γυφτισσες», τρία παιδάκια, το πιο μικρό, κοριτσάκι ήταν, κουρεμένο αγορίστικα, ντυμένο με αποκριάτικη στολή βασίλισσας! (ροζ τούλια κλπ.) Έτρεχαν, έπαιζαν, φώναζαν, ανεβοκατεβαιναν τις σκάλες. Έτρεχαν στο πάτωμα και οι γρανίτες, κάτι ζουμιά αλλά τσαντήρα κανονική.
Στο ταμείο ομως παιζόταν άλλο… «έργο». Οι δύο «γύφτισσες», η μια μεγάλης ηλικίας, η άλλη νεώτερη… Προσπαθούσαν να συνεννοηθούν με την ταμία του μαγαζιού.
Οι εξετάσεις που έπρεπε να κάνει η μεγάλη κόστιζαν 87€ και κάτι… Η νεώτερη λέει στην ταμία του …μαγαζιού: «50€ έχουμε…Δεν έχουμε άλλα, αλήθεια!»
Μιλούν μεταξύ τους οι ταμίες του μαγαζιού υγείας… Ο γιατρός που θα έκανε το τεστ κοπώσεως και κάτι άλλο ακόμα στη γυναίκα, αποσυντονισμένος από τη φασαρία των παιδιών, τις μυρωδιές, την εικόνα συνολικά, δυσφορούσε κι έλεγε στις ταμίες «τελειώνετε, τελειώνετε να τελειώνω κι εγώ!»
Μιλάμε πανηγύρι, εάν δεν ήταν –για εμένα τουλάχιστον– σοκαριστικό το «Δεν έχουμε άλλα».
Τι θα μπορούσε να γίνει; Οι αλλοτριωμένες ταμίες ούτε καν σκέφτηκαν να ρωτήσουν τον έμπορα του μαγαζιού εάν μπορεί να κάνει όλες τις εξετάσεις η γυναίκα κι ας μην έχει. Αφαίρεσαν κάποιες από τις εξετάσεις, έτσι απλά!
Εάν οι πελάτες σε αναμονή δίναμε από 5 ευρώ, θα τις έκανε όλες! Μα εδώ δε συγκινούμαστε με τα ακρωτηριασμένα παιδιά της Γάζας, με τους …γύφτους θα ασχοληθούμε;
Η κυρία που θα εξεταζόταν ήταν πολύ φοβισμένη. Ποιος ξέρει; Μπορεί πρώτη φορά να έκανε τέτοιες εξετάσεις.
Πήραν θάρρος και μπήκαν –κι οι δύο μαζί– στο δωμάτιο της εξέτασης. Ακολούθησαν και τα «γυφτάκια» τρέχοντας, χορεύοντας, φωνάζοντας!
Κάντε το εικόνα…
Ο γιατρός –εάν μπορούμε να τον λέμε γιατρό– πανικόβλητος, που θα ερχόταν σε επαφή με αυτό το …περίεργο είδος, άρχισε να τσιρίζει:
«Περάστε έξω! Έξω! Έξω! Έχει ακτινοβολία!»
Τα παιδάκια γελούσαν… Η άρρωστη, κλαίγοντας, φώναζε: «Φοβάμαι!»
Και τσουπ! Η καθαρίστρια του μαγαζιού ανέλαβε το ρόλο του… Ηρώδη: «Καθίστε κάτω και μην τολμήσετε να κουνηθείτε!»
Πήραν φόρα και οι άλλοι κυρ-παντεληδες… Οι καθαρόαιμοι νοικοκυραίοι… Οι οπεκεπέδες!
Κι όταν ρώτησα την καθαρίστρια, που βιώνει τόσα άσχημα στη δουλειά της, «θα μιλούσες έτσι εάν δεν ήταν γυφτάκια;» μου απάντησε:
«Ναι, και στα άσπρα έτσι θα έλεγα!»
Καλό μήνα..!
Καλή χοντροπετσιά..!
Καλή βαρβαρότητα..!
Υ/Γ.: Το μαγαζί δεν είναι Ζέφυρι, Μενίδι, Φυλή…