«Σοσιαλισμός αντί για πόλεμο»: Οι Γερμανοί στους δρόμους!
Χιλιάδες εργαζόμενοι διαδήλωσαν ενάντια στα αποτελέσματα της «επανένωσης»
Την Παρασκευή 3 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκαν δύο μαζικές διαδηλώσεις στο Βερολίνο και στη Στουτγάρδη ενάντια στον πόλεμο. Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι διαδήλωσαν, ύστερα από κάλεσμα σωματείων, μαζικών φορέων, επιτροπών ειρήνης, πολιτικών κομμάτων, με συνθήματα ενάντια στην πολεμική οικονομία και προετοιμασία, ενάντια στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, παρά το γεγονός ότι στην πλειοψηφία των καλεσμάτων των σοσιαλδημοκρατικών συνδικαλιστικών ηγεσιών, αυτή δεν αναφερόταν, με δεδομένη τη στάση στήριξης του SPD στο κράτος του Ισραήλ.
Οι διαδηλώσεις αποτέλεσαν βήμα καταγγελίας ενάντια στους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς της γερμανικής αστικής τάξης για τον λεγόμενο «επανεξοπλισμό της Γερμανίας» που σημαίνει αύξηση της παραγωγής οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών, του αριθμού των στρατεύσιμων νέων και που πληρώνει σήμερα με θυσίες από το εισόδημά του ο γερμανικός λαός.
Με συνθήματα για την αύξηση μισθών, για περισσότερη χρηματοδότηση σε Υγεία και Παιδεία, οι συγκεντρωμένοι κατήγγειλαν τη συγκυβέρνηση CDU-SPD του καγκελάριου Μερτς που «μπουκώνει με ζεστό χρήμα» τα μονοπώλια της πολεμικής βιομηχανίας και πετσοκόβει ταυτόχρονα δικαιώματα και κατακτήσεις των προηγούμενων χρόνων και τους λέει και από πάνω ότι πρέπει να δεχτούν θυσίες, γιατί δήθεν «για χρόνια ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους».
«Επανένωση»… στην εκμετάλλευση!
Οι διαδηλώσεις συνέπεσαν με την 35η επέτειο από την «επανένωση» της Γερμανίας, δηλαδή από την καπιταλιστική παλινόρθωση στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (DDR) και την επανασύσταση ενιαίου αστικού γερμανικού κράτους.
Για άλλη μία χρονιά, οι αναλύσεις στον αστικό Τύπο έδωσαν και πήραν για το αν «η Γερμανία παραμένει διχασμένη», για τη σχετική και απόλυτη φτώχεια που βιώνει η µεγάλη πλειοψηφία των εργαζοµένων, για την πολεμική εμπλοκή, τους λόγους που ενισχύεται το εθνικιστικό–ρατσιστικό AFD και αποδυναμώνονται τα παραδοσιακά αστικά κόμματα κλπ.
Αλλά και για το «τί φταίει» και ο λαός εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για την κατάσταση που ζει σήμερα, για την «Ostalgie» (λογοπαίγνιο από τις λέξεις «Ανατολή» και «νοσταλγία» στα γερμανικά), δηλαδή για το γεγονός ότι παρά την προπαγάνδα και διαστρέβλωση, τις φιέστες υπέρ του καπιταλισμού, ένα πολύ μεγάλο μέρος των Ανατολικογερμανών θυμάται τις κατακτήσεις που είχε την περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και τις έχασε μετά την αντεπανάσταση.
Αίσθημα που νιώθει και ένα μεγάλο μέρος Δυτικογερμανών, όχι γιατί έζησε σε συνθήκες σοσιαλισμού, αλλά γιατί, όπως συνηθίζουν να λένε, πριν το 1990, όταν διεκδικούσαν καλύτερους μισθούς, καλύτερες συνθήκες σε Παιδεία, Υγεία, Ασφάλιση κλπ., απέναντι στους καπιταλιστές και το κράτος τους, υπήρχε πάντα «μία αόρατη δύναμη που βάραινε την πλάστιγγα υπέρ των εργαζομένων» (εννοούν το σοσιαλιστικό στρατόπεδο και την DDR) και εναντίον του κεφαλαίου.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες «βγάζει μάτι» η προσπάθεια για αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος στη Γερμανία, ώστε να παγιδευτεί για ακόμα μια φορά ο λαός.
Ειδικά, οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας όπως η SPD που διατηρεί την πρωτοκαθεδρία της στο εργατικό–συνδικαλιστικό κίνημα, η Linke που με όχημα τον ατομικό δικαιωματισμό επιδρά σε νεολαιίστικες και άλλες δυνάμεις, η BSW που διαφοροποιείται από το κυρίαρχο ευρωατλαντικό αφήγημα για τους πολέμους, χωρίς όμως να θίγει ούτε στο ελάχιστο το καπιταλιστικό σύστημα, επιχειρούν να παρέμβουν στο εργατικό κίνημα και να το στρέψουν σε ανώδυνα για το σύστημα μονοπάτια.
Πρόκειται για σχέδια αναµόρφωσης της σοσιαλδηµοκρατίας που προσκρούουν στην αντικειµενική πραγµατικότητα της καπιταλιστικής οικονοµίας, στην οποία οφείλεται και η αδυναµία των σοσιαλδηµοκρατικών πολιτικών φορέων να διαµορφώσουν προτάσεις αστικής διαχείρισης που θα ενσωµατώνουν ευρύτερες εργατικές-λαϊκές δυνάµεις, όπως συνέβαινε στο παρελθόν.
Τα οποία, όμως, εξαιτίας και της δύσκολης κατάστασης του κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα, για την ώρα καταφέρνουν να επιδρούν στη σκέψη και στην πολιτική στάση ακόμα και των πρωτοπόρων και αγωνιστικών τμημάτων της εργατικής τάξης που θέλουν να παλέψουν ενάντια στη σημερινή αρνητική κατάσταση.
Με αυτή την έννοια, μεγάλη σημασία έχει ότι τα τελευταία χρόνια αυξάνονται οι κλαδικές και επιχειρησιακές απεργίες, οι διαμαρτυρίες για όλα τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα και τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη και στις μεγάλες διαδηλώσεις του προηγούμενου διαστήματος εμφανίζονται συνθήματα που βάζουν στο επίκεντρο το πραγματικό ζήτημα.
Ένα τέτοιο, έκανε την εμφάνισή του και στη διαδήλωση στη Στουτγάρδη, με εκατοντάδες εργαζόμενους να συγκεντρώνονται πίσω από ένα μεγάλο κόκκινο πανό που έγραφε: «Σοσιαλισμός αντί για πόλεμο»…
Δυναμικό παρών από μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ
Δυναμικό παρών στις κινητοποιήσεις έδωσαν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, με όσους συμμετείχαν στα μπλοκ τους να φωνάζουν συνθήματα κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, υπέρ της διεθνιστικής αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό που αγωνίζεται για να έχει τη δική του πατρίδα.
Διακίνησαν σε εκατοντάδες αντίτυπα προκήρυξη του Κόμματος στα ελληνικά και τα γερμανικά, η οποία κατέληγε ως εξής:
«Μέσα από την αποφασιστική ενίσχυση της οργανωμένης πάλης τους, οι λαοί να υπερασπιστούν τα δικά τους συμφέροντα απέναντι στους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών. Να ορθώσουν μέτωπο απέναντι στην ύπαρξη και λειτουργία ξένων στρατιωτικών βάσεων, στην αποστολή στρατευμάτων και στρατιωτικού εξοπλισμού εκτός συνόρων, καθώς και στις τεράστιες πολεμικές δαπάνες που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Να στηρίξουν τις πρωτοβουλίες των εργατικών σωματείων και των μαζικών φορέων για αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Παλαιστίνη και τις κινητοποιήσεις τους ενάντια στη μεταφορά φορτίων θανάτου με όπλα και πυρομαχικά, που χρησιμοποιούνται ενάντια στον λαό της Παλαιστίνης και άλλους λαούς.
Να μην εμπιστεύονται τις κυβερνήσεις που σέρνουν τους λαούς στα πολεμικά σφαγεία, να μην πέσουν στην επικίνδυνη παγίδα του ρατσισμού, του φασισμού, του σοβινισμού που καλλιεργούν διάφορες πολιτικές δυνάμεις.
Σήμερα χρειάζεται αγώνας ώστε οι λαοί να μην στοιχηθούν πίσω από τα συμφέροντα και την πολιτική των εκμεταλλευτών τους, να μην διαλέξουν στρατόπεδο ανάμεσα σε εκμεταλλευτές, αλλά να χαράξουν τον δικό τους δρόμο. Να μπουν δυναμικά στον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος που γεννά πολέμους, παλεύοντας για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που μπορεί να διασφαλίσει την πραγματική ασφάλεια και την ευημερία τους.
Με σχέσεις ειρήνης, αλληλεγγύης, συνεργασίας, αμοιβαία επωφελείς με τους άλλους λαούς, χωρίς δεσμεύσεις από ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ και ΕΕ. Αυτή η κοινωνία είναι ο Σοσιαλισμός!».
«Σοσιαλισμός αντί για πόλεμο»: Οι Γερμανοί στους δρόμους! (vid)
Πηγή: 902.gr