Βρώμικο σύστημα, καθαρή υποκρισία!
«Βόμβες», «κεραυνούς» και τα …συναφή έφερε η Ευρωπαία εισαγγελέας Κοβέσι κατά την πρόσφατη επίσκεψη στην Αθήνα, σύμφωνα με τον αστικό Τύπο.
Τόσο η κυβέρνηση όσο και τα κόμματα της συστημικής αντιπολίτευσης δεν δυσκολεύτηκαν να χωρέσουν την επίσκεψη στην αντιπαράθεσή τους για τη «διαφθορά» και το «κράτος δικαίου», που τροφοδοτεί τις διεργασίες στο πολιτικό σύστημα.
Για την κυβέρνηση, η συνεργασία της Ευρωπαίας εισαγγελέα με υπουργούς και στελέχη του κρατικού μηχανισμού, όπως και οι δηλώσεις της ότι «διαφθορά υπάρχει σε όλα τα κράτη», παρουσιάζονται ως απόδειξη ότι βρίσκεται στην «ίδια όχθη» με την Κοβέσι.
Αντίθετα, για τους ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Πλεύση και τους άλλους, η επίσκεψη της Ευρωπαίας εισαγγελέα επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση είναι τόσο χωμένη στα σκάνδαλα και στη διαφθορά, που χρειάζεται να παρέμβει η ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη για να καθαρίσει η «κόπρος του Αυγεία».
Η κοροϊδία στον λαό που στενάζει είναι προκλητική από όλους όσοι εμφανίζουν την ΕΕ ως «εμπροσθοφυλακή» στην πάταξη της διαφθοράς και τους θεσμούς της – όπως η ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη – ως «θεματοφύλακα» του «κράτους δικαίου».
Ξεπλένουν όλοι μαζί στα μάτια του λαού το σύστημα του καπιταλιστικού κέρδους και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, που είναι η μήτρα των σκανδάλων και της διαφθοράς. Όπως το κράτος της αστικής τάξης είναι συνώνυμο της αδικίας σε βάρος των εργαζομένων και του λαού.
Οι υποθέσεις που ερευνά η Κοβέσι στην Ελλάδα και σε άλλα κράτη αφορούν στη διαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων, που προωθούν τη στρατηγική της ΕΕ και συμπληρώνουν τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις της.
Τέτοια είναι τα κονδύλια της ΕΕ για την «πράσινη μετάβαση» και την πολεμική οικονομία, την «απελευθέρωση» κλάδων της οικονομίας, τη συγκρότηση σύγχρονων μηχανισμών και μέσων παρακολούθησης και καταστολής του λαού κ.ά.
Στο παράδειγμα του ΟΠΕΚΕΠΕ, τα κονδύλια της ΚΑΠ αξιοποιούνται για την ενίσχυση των μονοπωλίων του αγροτοδιατροφικού τομέα, αλλά και για την απόσπαση ανοχής ή και συναίνεσης από τους βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφους στην πολιτική που τους εξοντώνει.
Πάνω εκεί ανθίζουν η ρεμούλα και η διαπλοκή του κράτους πρώτα απ’ όλα με τους μεγάλους ομίλους, αλλά και με ένα τμήμα των αγροτοσυνδικαλιστών που παίζουν ρόλο εξωραϊστών και προπαγανδιστών της ΚΑΠ.
Άλλες υποθέσεις είναι τα «απόνερα» σκληρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όπου η εισαγγελέας της ΕΕ παρεμβαίνει για να διασφαλίσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων της. Τέτοια περίπτωση είναι το σκάνδαλο με τον ΦΠΑ στο λιμάνι του Πειραιά, το οποίο διαχειρίζεται η κινεζική COSCO.
Η επέμβαση της εισαγγελέα δεν είναι καθόλου «τυχαία» τώρα που εντείνονται η αντιπαράθεση ΗΠΑ – ΕΕ και Κίνας για τον έλεγχο στρατηγικών υποδομών και τα αντίστοιχα παζάρια.
Πάει πολύ να εμφανίζουν την ΕΕ ως πολέμιο της διαφθοράς και της διαπλοκής, όταν το ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο είναι βούρκος τέτοιων σκανδάλων.
Όταν σε ψήφισμά του αναφέρει ότι «αποτελεί ζωτικό στοιχείο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας […] η ικανότητα των λόμπι (δηλαδή των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων) να επηρεάζουν τη λήψη αποφάσεων στο Κοινοβούλιο»!
Πάει πολύ να παριστάνουν τα κόμματα του κεφαλαίου και της ΕΕ – κυβέρνηση και αντιπολίτευση – τους θεματοφύλακες του «κράτους δικαίου», αφού τέτοιο δεν υπήρξε, ούτε μπορεί να υπάρξει στο έδαφος της αστικής εξουσίας και του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Το μόνο που μπορούν να «εγγυηθούν» είναι η ένταση της εκμετάλλευσης, της καταστολής και της κοινωνικής αδικίας από το κράτος της αστικής τάξης σε βάρος των εργαζομένων και του λαού!
Τι μένει λοιπόν; Η κούφια αντιπαράθεση για το ποιος είναι περισσότερο ή λιγότερο διεφθαρμένος, για το ποια κυβέρνηση μπορεί να διασφαλίσει τάχα «δικαιοσύνη» για τον λαό, αποσπώντας την από τη συνολική λειτουργία του αστικού κράτους, που είναι από τη φύση του άδικο και αντιλαϊκό.
Καμιά εμπιστοσύνη δεν πρέπει να δείξει ο λαός σ’ αυτούς που θωρακίζουν με τους νόμους τους την ταξική αδικία και την εκμετάλλευση, όπως τώρα με το 13ωρο και τη μεγαλύτερη «ευελιξία» στην οργάνωση του χρόνου εργασίας.
Τα ίδια ακριβώς έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, νομοθετώντας άγρια αντεργατικά μέτρα, αλλά και την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και των αγώνων του λαού.
Το δίκαιο αίτημα να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν πολιτικά και ποινικά οι ένοχοι των σκανδάλων πιάνει πραγματικά τόπο όταν συναντηθεί με την πάλη για την αποκάλυψη και το ξερίζωμα των αιτιών που τα γεννούν.
Με την πάλη δηλαδή για την ανατροπή του σάπιου καπιταλισμού, που είναι η μήτρα της αδικίας και της εκμετάλλευσης.
Μέσα από εκεί θα έρθει η πραγματική πολιτική αλλαγή και όχι από την αναστήλωση του πολιτικού συστήματος με τα ίδια παλιά υλικά, με «νέους» Μεσσίες και σωτήρες.
Από την στήλη «Η Άποψή μας»
Πηγή: Ριζοσπάστης
