Print Friendly, PDF & Email

Γιατί δεν μιλάνε οι διανοούμενοι και οι καλλιτέχνες;

Ένα παλιότερο κείμενο του μουσικοσυνθέτη Θάνου Μικρούτσικου για την πολιτική στάση της «διανόησης» και των καλλιτεχνών

Υπάρχει ένα παλιό ερώτημα, το οποίο έχει επανέλθει στην επικαιρότητα ειδικά τώρα στην εποχή της Μεγάλης Κρίσης:

«Τι κάνουν οι διανοούμενοι και οι καλλιτέχνες; Γιατί δεν μιλάνε;»

Θάνος Μικρούτσικος: «Εγώ οριστικά είμαι με το ΚΚΕ»

Στον καπιταλισμό οι διανοούμενοι χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες.

  • Είναι οι οργανικοί διανοούμενοι του συστήματος,
  • Οι αναχωρητές
  • κι αυτοί που αντιστέκονται.

Οι περισσότεροι από τους οργανικούς διανοούμενους όχι μόνο δεν σιωπούν, αλλά υπερασπίζονται την εμπέδωση αυτού του βάρβαρου συστήματος είτε γιατί προέρχονται από τα σπλάχνα του, είτε γιατί υπηρετούν την άρχουσα ελίτ.

Τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με την διαιώνιση της ύπαρξής της.

Γι’ αυτούς οι μεγάλες ανισότητες που το σύστημα παράγει είναι κάτι σαν φυσικός νόμος.

Μιλάνε, λοιπόν, δεν σιωπούν.

  • Μιλάνε για μεταρρυθμίσειςκαι εννοούν τη συνεχή φτωχοποίηση του πληθυσμού.
  • Μιλάνε για ανάπτυξη και εννοούν τη συγκέντρωση του πλούτου σε ελάχιστα χέρια.

Σε ότι αφορά τώρα τη δεύτερη κατηγορία, τους αναχωρητές.

Αυτοί κλείστηκαν στο σπίτι τους, κλείστηκαν στους εαυτούς τους. Ίσως γιατί οι ελπίδες τους για έναν καλύτερο, πιο δίκαιο κόσμο, διαψεύστηκαν.

Γιατί δεν μιλάνε οι διανοούμενοι και οι καλλιτέχνες;
Γιατί δεν μιλάνε οι διανοούμενοι και οι καλλιτέχνες;

Και πραγματικά ο 20ος αιώνας έφερε πολλές ήττες, πολλές διαψεύσεις οραμάτων, πολλά αδιέξοδα.

Στην τρίτη κατηγορία ανήκουν όσοι αντιστέκονται.

Είναι αυτοί που δεν ανέχονται το γεγονός ότι σήμερα λιγότεροι από 1.000 υπερπλούσιοι στον πλανήτη έχουν όσο πλούτο έχουν 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι!

— Είναι όσοι δεν ανέχονται την καταστροφή χωρών όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Λιβύη, η Συρία.

Είναι όσοι πληγώνονται όταν βλέπουν τα άψυχα κορμιά μικρών παιδιών να ανασύρονται από τα νερά του Αιγαίου και της Μεσογείου.

Κι αυτοί δεν είναι λίγοι.

Γράφουν, φωνάζουν, παλεύουν, είναι στο δρόμο καθημερινά, αλλά ενοχλούν.

Σπάνια, όμως, θα τους δείτε στις τηλεοράσεις, σπάνια θα τους ακούσετε από τα ραδιόφωνα, σχεδόν ποτέ στις εφημερίδες.

Ενοχλούν την εξουσία και τα ΜΜΕ δεν αστειεύονται. Υπηρετούν με απόλυτη συνέπεια τα συμφέροντα των αφεντικών.

Ο Αλ Πατσίνο το διατύπωσε έξοχα στο Insider:

«Υπάρχει άπλετη δημοκρατία στα μεγάλα κανάλια, αλλά μέχρις εκεί που αρχίζουν να ενοχλούνται τα συμφέροντα των ιδιοκτητών».

Πηγή: slpress.gr

(Visited 760 times, 1 visits today)