«Κάναμε μ@λακία που συνεργαστήκαμε με Κυριάκο»

Δεν πέρασαν ούτε 10 ημέρες από τις ευρωεκλογές και ήδη δύο (απο)κόμματα μετρούν απώλειες κι αποχωρήσεις…

Η πρώτη περίπτωση, που είναι και η πιο γνωστή, αφορά την αποχώρηση του Βενιζέλου, από το… ΠΑΣΟΚ (ποιο ΚΙΝΑΛ και ποια Ελιά τώρα δουλευόμαστε;) με το μπλοκ των στελεχών που πρόσκεινται σε αυτόν, επεδή πείσμωσε που η Φώφη όχι μόνο δεν τον έβαλε σε περίοπτη θέση στο Επικρατείας, αλλά τον τοποθέτησε στην τελευταία θέση!

Η δεύτερη περίπτωση (και πιο άγνωστη) αφορά ένα από τα κόμματα που εντυπωσίασαν με τις (τηλεοπτικές κυρίως) επιδόσεις τους το πανελλήνιο εμφανιζόμενο μάλιστα κι ως νικητής…

Ο λόγος για το… χριαστιανοταλιμπανικό κόμμα του τηλεπωλητή «επιστολών» και μεγάλου «μπατριώτη» Κυριάκου -λέγε με Ιησού- Βελόπουλου που ήδη μετράει όχι μία αλλά τρεις (3)!!! αποχωρήσεις υποψήφιων βουλευτών του και μάλιστα την ίδια (!) ημέρα!

Οι δύο από τους τρεις ήταν υποψήφιοι στον Πειραιά κι έριξαν δημοσίως άκυρο στην «Ελληνική Λύση» αφού μετά την αποχώρησή τους εξέδωσαν (ξεχωριστή) ανακοίνωση όπου εμμέσως πλην σαφώς παραδέχονται ότι:

«Κάναμε μ@λακία που συνεργαστήκαμε με Κυριάκο»

και πως είναι:

«Καλύτερα που φεύγουμε τώρα από το κόμμα του απατεώνα παρά μετά τις εθνικές εκλογές…»

Στις περιπτώσεις αυτές πρέπει να προστεθούν κι οι μετακινήσεις προβεβλημένων στελεχών από (απο)κόμματα «μιας χρήσης» όπως το Ποτάμι και η Ένωση Κεντρώων, των ΑΝΕΛ με την χαρακτηριστική περίπτωση της Μαρίνας -«δεν κάθομαι να μετράω τα ακίνητά μου»- ΧρυσοΒελώνη, προς τα κόμματα των ΤσιπροΚούληδων…

Κι αφού προλάβανε να παζαρέψουν ψήφους και επιχορηγήσεις!

Ταυτόχρονα είναι ήδη ορατό πως κι άλλα (απο)κόμματα οδηγούνται προς διάλυση, πριν καν προλάβουν να γίνουν «χρήσιμα» για την αστική τάξη όπως αυτά του ΠιΛάφ, του Τζήμερου, του Τσιτουρίδη… και το κόμμα -ένα άτομο- του Νότη Μαριά…

Από μηχανισμούς δημιουργίας (απο)κομμάτων το αστικό πολιτικό σύστημα άλλο τίποτα…

Τα παραπάνω είναι μια ακόμα απόδειξη πως όλα τα αστικά κόμματα πίσω από τα προεκλογικά «γαυγίσματα» θέλουν να κρύψουν πως είναι «κινούμενη άμμος» και αφού αρπάξουν τα ψηφαλάκια εξαφανίζονται μετεκλογικά μαζί με τις «χαώδεις διαφορές» τους!

Εκείνο το κόμμα που πρεσβεύει αυτά που λέει τόσο πριν αλλά -το κυριότερο- και μετά τις εκλογές είναι όπως καταλαβαίνετε μονάχα το ΚΚΕ κι αυτό κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει!

Έχει όμως μια αξία να αναρωτηθούμε όλοι γιατί μόνο στο ΚΚΕ συμβαίνει αυτό; Η απάντηση είναι απλή αλλά δυστυχώς για πολλούς είναι «δυσκολοχώνευτη»:

Γιατί στο κόμμα, που εκπροσωπεί σταθερά τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, δεν έχουν θέση ούτε τυχάρπαστοι ούτε τυχοδιώκτες ούτε καριερίστες…

Κι αν τύχει κι εισχωρήσει μέσα του κανένας από αυτούς, το κόμμα έχει τον τρόπο του και τους «ξερνάει».

Και παραφράζοντας το «Δέκα κόμματα, δύο πολιτικές», που λέγαν οι πιο παλιοί,