Το φυσάει και δεν κρυώνει ο Μπογδάνος με το Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ
Υπάρχουν πολύ παραπάνω από ένα κριτήρια για να χαρακτηριστεί πετυχημένο το 30ό Αντιϊμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ στη Μυτιλήνη.
Από τα πλήθη που συνέρρευσαν σε ιστορικά πρωτοφανείς αριθμούς για τη χθεσινή κεντρική πολιτική εκδήλωση στην πλατεία Σαπφούς, μέχρι τα υπέροχα διεθνιστικά μηνύματα που έστειλε η παρουσία της αντιπροσωπείας του ΤΚΡ, δίνοντας τον τόνο στη φετινή διοργάνωση.
Τίποτε όμως δεν πιστοποιεί καλύτερα το βαθμό επιτυχίας του θεσμού, όσο οι λυσσώδεις αντιδράσεις των απανταχού αντικομμουνιστών, που, για άλλη μια φορά βαρυστομάχιασαν που το «κόμμα των γερόντων και των απολιθωμάτων», όπως αρέσκονται να το αποκαλούν, κατορθώνει να συγκινήσει τη νεολαία και φυσικά ανθρώπους κάθε ηλικίας, πολύ περισσότερο από τα δικά τους κόμματα, που κοινωνικά σχεδόν δεν υφίστανται εκτός της κάλπης.
Για άλλη μια φορά, εκείνος που δυσκολεύτηκε περισσότερο να κρύψει τον πόνο του, ήταν ο πάντα αγαπημένος –not– Κωνσταντίνος Μπογδάνος, που ενοχλήθηκε ιδιαίτερα από την παρουσία παιδιών στο αντιϊμπεριαλιστικό διήμερο και τις υψωμένες γροθιές τους.
Η φωτογραφία που επέλεξε βέβαια δεν είμαστε καν σίγουροι αν προέρχεται από το φετινό διήμερο, αλλά αυτό είναι πραγματικά τριτεύουσας σημασίας.
Η ουσία βρίσκεται στο κολάζ που επέλεξε ο γνωστός ακροδεξιός κυβερνητικός βουλευτής, κοτσάροντας δίπλα στη φωτό, εικόνες της μπαλίλα, δηλαδή της ιταλικής φασιστικής νεολαίας, πλάι σε εκείνες των Νέων Πιονέρων της τέως ΓΛΔ, αλλά και μικρών Κινέζων με στολές που παραπέμπουν στη Μαοϊκή περίοδο.
Δε μας κάνει εντύπωση που ο Μπογδάνος θεωρεί το ίδιο τα κηρύγματα μίσους κατά κομμουνιστών και αντιφρονούντων με τα μηνύματα διεθνιστικής αλληλεγγύης του διημέρου και γενικότερα την ανατροφή των παιδιών με ιδανικά όπως –άκουσον άκουσον– την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η τακτική του και η φρασεολογία του περί «ολοκληρωτιστών» και «απολυταρχικών φρονημάτων» έρχεται από τα βάθη της δεκαετίας του ’50 το αργότερο και ζέχνει ψυχροπολεμική ναφθαλίνη.
Εμείς απλά να ενημερώσουμε τον κύριο Μπογδάνο ότι το δικαίωμα των κομμουνιστών να οργανώνονται θεσμικά και συλλογικά, και να ανατρέφουν τα παιδιά τους όπως θέλουν, χωρίς να φοβούνται ότι αυτά θα βρεθούν στις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης, δεν τους το χάρισε κανένας θιασώτης του «ελεύθερου κόσμου», ούτε υφίσταται χάρη στη γενναιοψυχία του αστικού φιλελευθερισμού που –υποτίθεται– πως ο ίδιος υπερασπίζεται, αλλά το κέρδισαν με αγώνες και με αίμα, ενάντια στους Μπογδάνους της εποχής.
Και θα συνεχίσουν να το υπερασπίζονται ενάντια στους Μπογδάνους του παρόντος και του μέλλοντος.
Οπότε ας κρατήσουν απόθεμα σε ξίδι, γιατί θα τους χρειαστεί.
Πηγή: Κατιούσα
