Το παιδί που πήγε για κούρεμα κι ήρθε με extension!
Πανωλεθρίαμβος!
Και τότε σηκώνεται όρθιο το αριστερό Ελληνόπουλο, χτυπά το χέρι στο τραπέζι (τα ποτήρια αναπήδησαν) και λέει αποφασιστικά: «Ε!!! Όχι!!! Φτάνει πια!!! Τέρμα η λιτότητα».
Οι άλλοι κατέβασαν τα κεφάλια τους χαμηλά, εκτός απ΄ τους δύο αριστερούς φίλους του, το Γάλλο και τον Iταλό, που χαμογελούσαν και του έκαναν νοήματα: «Πέστα Χρυσόστομε!»
«Τέλειωσαν αυτά που ξέρατε»… συνεχίζει με φωνή αποφασιστική.
«Από τώρα και μετά δε θα μου ξαναπείτε τι να κάνω και τι να μη κάνω. Δε θα μου ξανακάνετε έλεγχο στην Αθήνα. Θα μου κάνετε στις Βρυξέλλες. Δε θα μου ξαναβάλετε όρους. Θα μου τους ψιθυρίζετε για να τους λέω πρώτος εγώ.
Δε θα ξαναπείτε τις λέξεις τρία, τρόικα, πάρε τρία, τριάδα κι άλλα τέτοια αριθμητικά.
Ούτε τις λέξεις δανειστές, τοκογλύφοι και τέτοια. Θα λέτε οι «θεσμοί», οι «εταίροι», οι «εμπειρογνώμονες» κλπ.
Δε θα ξαναπείτε τη λέξη «χρέος». Θα λέτε «εκκρεμότητα». Και δε θα ξαναπείτε «μνημόνιο». Θα λέτε «extension» και «memorandum».
Η Αγγέλα …να ανοίξει η γη να την καταπιεί. Συναισθήματα απόγνωσης, φόβου κι απαισιοδοξίας κυρίευαν το μυαλό της. Ήξερε καλά ότι έμπλεξε με τον Έλληνα. Κατάπιε το σάλιο της και ψέλλισε … «Καλά αγόρι μου. Ότι πεις εσύ.»… και ξαναβυθίστηκε βαριά στην καρέκλα της.
«Πάψε»… της είπε ο νεαρός Έλληνας… «Άντε χάσου κι εσύ και το κατοχικό σου δάνειο κι οι πολεμικές αποζημιώσεις.
Από σένα δε θέλουμε τίποτα. Ακούς; Τίποτα. Κι άρχισε να το συνηθίσεις ότι για πολλά χρόνια ακόμα θα ζεις με τους τόκους που θα σου πληρώνουμε εμείς».
Στη δίπλα αίθουσα ο Γιάνης (με ένα ν) χαστούκιζε τη Χριστίνα. Της υπαγόρευε τους όρους της συμφωνίας: «Θα μου υπαγορεύσεις αμέσως να μη ξαναπώ ότι θα ξαναπροσλάβω τους απολυμένους.
Θα μου πεις να πω ότι δε θα ακυρώσω τις ιδιωτικοποιήσεις που έγιναν ή αυτές που είναι για να γίνουν. Θα μου πεις να πω ότι δε θα ξαναμιλήσω για 750 ευρώ. Θα με βάλεις να εφαρμόσω το «ευρωπαϊκό κεκτημένο».
Οι μισθοί μας θα γίνουν σαν τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τη Βουλγαρία, τη Λεττονία κλπ. Κατάλαβες; Και θα με υποχρεώσεις να το γράψω 100 φορές».
Ο γιακάς του σηκώθηκε δυο πόντους πιο ψηλά. Το πρόσωπό της είχε γίνει ίδιο χρώμα με τα μαλλιά της. «Υes sir John» (Στα αγγλικά με πόσα «ν» γράφεται το John ;).
Κάποιοι μάλιστα ισχυρίζονται ότι είδαν τον νεοφιλελευθερισμό να δραπετεύει απ΄ τη σύνοδο σαν ποντίκι κυνηγημένο απ΄ την Ελληνική γάτα.
O Ευρωπαϊκός τύπος έγραφε επί δυο μέρες «180 μοίρες στροφή της ελληνικής κυβέρνησης» (φυσικά για να πιέσει την ΕΕ), «άτακτη υποχώρηση της ελληνικής κυβέρνησης» (φυσικά για να τα χάσει η Μέρκελ), «συμμορφώθηκαν οι Έλληνες» (φυσικά για να αναγκαστεί να συμμορφωθεί κι ο Σόϊμπλε) κλπ.
Πίσω στην Ελλάδα, σκηνές απείρου κάλλους ξετυλίγονταν. Το ποτάμι χύθηκε στην ευρωπαϊκή θάλασσα από χαρά.
Ο Αντώνης μούντζωνε το Βαγγέλη λέγοντας:
«Να ρε μ@λ@κ@. Κι εσύ τον αριστερό έκανες, αλλά αυτά τα κόλπα δεν ήξερες να τους τα κάνεις».
Ο Βαγγέλης τον χαστούκισε στο δεξιό μάγουλο, λέγοντας:
«Τα είχα σκεφτεί όλα αυτά, αλλά δε με άφησες να τα κάνω βλάκα. Ήσουν πολύ δεξιός για να φανούν αυτά αληθινά».
Τα κανάλια (ειδικά αυτά που «έβλεπαν» τουαλέτες χωρίς χαρτί υγείας και ΑΤΜ χωρίς χρήματα) είδαν τώρα το φως και ανένηψαν. Έβαλαν μυαλό. Μίλησαν για πρώτη φορά για την επιτυχία του αγοριού που έδειξε σ΄ όλους ότι είχαν άδικο και μόνο αυτός έλεγε αλήθεια. Ακόμα μόνο αυτός λέει αλήθεια. Όλοι οι άλλοι λένε ψέματα για να δικαιολογηθούν.
Τον πρώτο μήνα ήταν αισιόδοξος ο λαός. Τώρα πια είναι αισιόδοξος ο Πρετεντέρης κι ο Πορτοσάλτε. Και οι αγορές επίσης. Αλλά κι ο ΣΕΒ (έτσι είπε). Η παρτίδα σώθηκε. Η παρτίδα είπα; Πατρίδα ήθελα να πω.
Εκείνη την ώρα κάποιος (νομίζω η συντρόφισσα Ραχήλ) θυμήθηκε ότι ο Κουτσούμπας στην πενθήμερη του Γυμνασίου, το 1976, είχε πιεί μια coca cola. Το θέμα έγινε φυσικά πρώτη είδηση σ΄ όλα τα κανάλια. Κλήθηκαν να τοποθετηθούν κάθε είδους ΚΚΕδολόγοι. Το ΚΚΕ ξέχασαν να το καλέσουν. Δεν το έκαναν επίτηδες οι δημοσιογράφοι. Από συνήθεια κι από κεκτημένη ταχύτητα το έκαναν.
Την ίδια στιγμή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έκανε έκτακτη συνδιάσκεψη με θέμα:
«Μετά το νεοφιλελευθερισμό τι; Μετά το μνημόνιο και την κατοχή, τι; Συντονισμός αμέσως τώρα με την κυβέρνηση. Κατάρα στο ΠΑΜΕ και στο ΚΚΕ».
Στο Σύνταγμα ξαναβγήκαν οι αγανακτισμένοι. Για να στηρίξουν την εθνική προσπάθεια.
Αυτή τη φορά όμως… δεν ήξεραν προς τα που να μουντζώνουν.
Μπροστά τους… η Βουλή τους. Πίσω τους το Υπουργείο του Γιάνη τους. Αριστερά τους το υπουργείο του Κοτζιά.
Μούντζωναν κι αυτοί τις στήλες του Ολυμπίου Διός (ενάντια στο θεό να είναι κι ας είναι κι ο Δίας). Και η «κόκκινη Νάντια» κήρυξε «λήξη ανυπακοής» και μας καλούσε να πληρώσουμε το χρέος απ΄ τα χαράτσια, την εφορία κλπ.
Οι επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ που μάζευαν χαρατσόχαρτα στις γειτονιές, τώρα θα τα δώσουν πίσω στους δικαιούχους. Τώρα πρέπει να βοηθήσουμε την αριστερή κυβέρνηση.
Πίσω στην Ευρώπη, βγήκαν οι αρμόδιοι του Eurogroup σε συνέντευξη τύπου. H υποχώρηση που είχαν κάνει, φάνηκε απ΄ την αρχή: Δεν βγήκαν να μιλήσουν τρεις. Τους το είχε απαγορεύσει ο Γιάνης.
Βγήκαν τέσσερις. Και αναγκάστηκαν να πουν ό,τι έλεγαν κι όταν έβγαιναν για να αναγγείλουν αυτά που υπέγραψε κι ο Σαμαράς. Μόνο που κάτω απ΄ τις απειλές των Ελλήνων, είπαν την τρόικα «θεσμούς» και το μνημόνιο… «memorandum».
Ακόμα κι ο Σόιμπλε, με την ουρά στα σκέλια βγήκε να πει ότι όλα έγιναν όπως τα είπε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά.
Κι απόρησε: «που το ήξερε το παλικάρι ότι θα υποχωρήσουμε τόσο εύκολα;». Και συνέχισε: «Τελικά δεν θα είναι εύκολο για τη Γερμανική κυβέρνηση να εξηγήσει την αποψινή απόφαση στους ψηφοφόρους της».
Σ΄ όλες τις χώρες τις Ευρώπης τα κουρεία και τα κομμωτήρια άλλαξαν ταμπέλες κι έγιναν «extension shop».
To Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας επέβαλε νέο σύστημα αρίθμησης στα σχολεία: «Ένα. Δύο. Θεσμοί. Τέσσερα. Πέντε. Έξι. κλπ».
Και μέσα στην αναμπουμπούλα, η Ομοσπονδία Γυμναστικής, απένειμε στον Γιάνη ειδικό βραβείο για τις επιτυχίες του στο άθλημα «κωλοτούμπα χωρίς φόρα». Ο υπουργός συγκινημένος το αφιέρωσε στο μέντορά του τον ΓΑΠ.
Κι η συντρόφισσα Γιάννα (με πόσα ν;) απαίτησε από τη διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή να γίνει η κωλοτούμπα Oλυμπιακό άθλημα.
Ο Βρούτσης πάλι, βγήκε να πει, ότι «αν δυσκολευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, μπορεί τη συμφωνία να τη ψηφίσουν κι αυτοί (η ΝΔ)».
Μόνο δύο ηλικιωμένοι (που παλιά ήταν «σημαίες της αριστεράς» και «ηγέτες της εθνικής αντίστασης» και «μορφές του κινήματος») και δυο πρώην πασόκοι (που τα έχουν χαμένα), «έπεσαν απ΄ τα σύννεφα». Δεν είχαν ψυλλιαστεί τίποτα. Δεν ήξεραν. Και είπαν «Μα!!!».
Αλλά δεν τους υποστήριξε ούτε ο Λαφαζάνης. Δεν πρόλαβε. Είχε πάει στην Αμυγδαλέζα, στο μνημόσυνο που οργάνωσε η νέα Προεδρία της Δημοκρατίας, στη μνήμη του Γρηγορόπουλου.
Μετά τη θεία λειτουργία ακολούθησαν 21 τιμητικές βολές δακρυγόνων από αριστερή διμοιρία ΜΑΤ.
Την άλλη μέρα έστειλαν το mail με τα μέτρα. Δεν ήταν το ίδιο με του Χαρδούβελη. Είχε άλλη υπογραφή.
Οι Eυρωπαίοι εταίροι μόλις διάβασαν το περιεχόμενο ανάσαναν επιτέλους από ανακούφιση: Η Ελληνική κυβέρνηση είχε δεχτεί τις παρακλήσεις τους. Αν ήταν εκεί ο Αλέξης ή ο Γιάνης θα τους φίλαγαν τα χέρια από ευγνωμοσύνη.
Η μέρα αυτή (25 Φλεβάρη) καθιερώθηκε σαν νέα 25η Μαρτίου για όλη την Ευρώπη. Η Ελλάδα είχε απελευθερωθεί απ΄ την «κατοχή». Η Ευρώπη είχε ξαναβρεί το «κεκτημένο» της. Ας είναι καλά το μικρό Ελληνόπουλο.
Έτσι ακριβώς έγιναν όλα κι όχι όπως λέει το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ που στεναχωρήθηκε πολύ, γιατί ο μικρός είχε επιβάλλει την «ΕΕ των εργαζομένων και των λαών» μέσα σ΄ ένα μήνα. Οι Ευρωπαίοι είχαν κάνει πίσω σ΄ όλα.
Οι λαοί είχαν νικήσει. Λίγο ακόμα και θα εγκαθιδρυθεί ο σοσιαλισμός στη Γερμανία. Είχε αποδειχθεί ότι όταν στηρίζεσαι στα «Ευαγγέλια» της ιδρυτικής διακήρυξης της ΕΕ, του Μάαστριχτ και του σύμφωνου σταθερότητας, τότε ένα είναι σίγουρο: Όλα θα πάνε καλά για το λαό. Ήταν πια φανερό: Απέτυχε το ΚΚΕ στις προβλέψεις του.
Αν πάλι δε με πιστεύετε, διαβάστε τι λέγαμε (π.χ. τι έλεγε η αφεντιά μου) το Μάη του 2012 στα άρθρα: «Μερικές σκέψεις… ούτε για το «πριν», ούτε για το «μετά»… σκέψεις για το «πάντα» (που το δημοσιεύει η «Ικαριακή Ραδιοφωνία» φέτος – και τους ευχαριστώ – κι «Ο Δούρειος Ιππος φέρνει 3ο… Αριστερό όμως Μνημόνιο» που το δημοσιεύει το «Aristera sti Mitilini»
