Στοίχημα είμαστε για Νατοϊκά γεράκια και ντόπια γλειφιτζούρια!
Όποιος αναρωτιέται τι είναι σήμερα η χώρα μας και τι μέλλει γενέσθαι μετά το φριχτό φετινό καλοκαίρι των πνιγμένων, των απανθρακωμένων ανθρώπων και των τσιμεντομένων μνημονίων,
δεν έχει παρά να σταθεί στην εγκυρότερη καπιταλιστική επικοινωνιακή ναυαρχίδα, την εφημερίδα «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» («Wall Street Journal»).
Εκεί η Ελλάδα προσδιορίστηκε με σαφήνεια ως «ένα πολύ καλό στοίχημα».
Στοίχημα είμαστε, ρε σύντροφοι!
Το ‘χουν βάλει τα ΝΑΤΟικά γεράκια, τα μεγάλα πορτοφόλια, οι μονοπωλιακές τσέπες και τα ντόπια γλειφιτζούρια τους.
Για να είμαι ειλικρινής, όταν με άκουγα, όπως και άλλους συντρόφους, να λέμε με λιγότερο πεζοδρομιακό λούμπεν λεξιλόγιο ότι η χώρα μετατρέπεται σε μια απέραντη βάση από άκρο σε άκρο,
βγαλμένη κυριολεκτικά στο παζάρι από την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, έμοιαζε σχεδόν απίστευτο, σχεδόν υπερβολικό, κυριολεκτικά κασσανδρικό.
Κι έρχονται «οι στρατηγοί» της δικτατορίας της αγοράς και ξερνάνε το κύρος και τη δύναμή τους αβίαστα:
Η Σούδα είναι πλήρης, χρειαζόμαστε κι άλλες επιλογές, στη Λάρισα, στην Αλεξανδρούπολη, νησιά, λιμάνια, βάσεις, γιατί καταρχάς η Ελλάδα έχει καλό καιρό.
Ιδανικό σχεδόν όλο το χρόνο για εκπαιδευτικές ασκήσεις.
Το σημαντικότερο όμως όλων, γράφει η ναυαρχίδα, είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση είναι δεκτικές, και μεγάλη ευκαιρία για περισσότερα στρατά εδώ…
Υπάρχει ένα παλιό ρητό, λαϊκό, που λέει:
«Θέλει η που… να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει».
Και ποιος μπορεί να της κόψει τη χαρά, αφού δεν θέλει και να κρυφτεί;
Το ΚΚΕ. Που δεν αφήνει τις βάσεις απ’ τη Σούδα έως τον Αραξο σε χλωρό κλαρί, που θυμίζει τ’ αριστερά ενοικιαστήρια και που επιμένει να χτυπάει την καμπάνα του κινδύνου εμπλοκής σε στρατιωτικές διευκολύνσεις,
που μετατρέπονται ανά πάσα στιγμή σε αιτίες και αφορμές πολεμικής εμπλοκής του λαού μας για αλλότρια συμφέροντα.
Υπάρχει όμως κι ένα αμερικάνικο ρητό, που λέει πως άμα θες να βρεις άκρη «ακολούθα τα χρήματα» (follow the money).
Και τα ντόπια γλειφιτζούρια, με πιο επίκαιρα αυτά που έχουν και υπακτικές ιδιότητες, καταπολεμούν την πολιτική δυσκοιλιότητα δηλαδή και λέγονται διαρροές, αποφάσισαν να το χρησιμοποιήσουν για να κρύψουν τη χαρά της «που…».
Έτσι ξαφνικά, και χωρίς καμία επίσημη αρμόδια ενημέρωση, διαρρέεται (από ποιους άραγε;) αφήνεται να διαρρεύσει στα ελληνικά μιντιακά βαρκάκια – οι ναυαρχίδες εξέλειπαν εδώ προ πολλού –
ότι εκτός από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, που έχουν πάρει εκατοντάδες εκατομμύρια από την Εθνική και πρώην Αγροτική τράπεζες, έχει και το ΚΚΕ παρόμοιες εκκρεμότητες.
Και βέβαια, το Κόμμα απάντησε. Κατήγγειλε. Αποκάλυψε τη μεθόδευση.
Τα δάνειά του, μικρά και με εμπράγματες επαρκέστατες εγγυήσεις, δεν είναι ληξιπρόθεσμα.
Αλλά σε προεκλογική χρονιά η διαρροϊκή καφρίλα, η γκεμπελική προπαγάνδα των non paper (ανεπίσημο έγγραφο ή και μήνυμα στο κινητό) μπορεί να συσκοτίσει,
και θα το κάνει με βαθύ αντικομμουνιστικό κίνητρο κάθε επαφή του πολίτη με την πραγματικότητα, τσουβαλιάζοντας όχι απλώς χλωρά με ξερά, αλλά κυρίως θύτες και θύματα.
Δεν έχουμε δει τίποτα ακόμα
Τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια με τα μπλε και τα πράσινα καφενεία και τα έσχατα με τους αγανακτισμένους και τις Λουκάδες θα μοιάζουν με προσκοπικές εξορμήσεις στην εξοχή.
Η αντιστροφή της πραγματικότητας και η αντιστροφή των λέξεων θα κάνει τον Όργουελ να μοιάζει με φωτορομάντζο.
Ο κυνισμός θα μετατραπεί σε νομιμοποιημένο και θεσμικά κατοχυρωμένο μπούλινγκ.
Θα χρειαστούμε, και συλλογικά και προσωπικά, γυαλιά νυχτός για να βλέπουμε μέρα μεσημέρι την επίσημη προβοκάτσια που θα επιτρέπει στα τρολ να κυκλοφορούν σα νυφούλες του Θερμαϊκού.
Το βέβαιον είναι ότι δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε και ειδικά αυτούς που μας φοβούνται επειδή ξέρουν, όπως λέει και το τραγουδάκι, ότι συνένοχοι στο φόνο δε θα γίνουμε..
Άρθρο της Λιάνας Κανέλλη
δημοσιευμένο στο Κυριακάτικο Ριζοσπάστη
